هیئت جامانده‌ها

اشتیاقم را همانند این مَثَل:«قطره قطره جمع گردد و آنگهی دریا شود» برای شهیدِاشک، جمع کردم.
کم‌کم اشتیاق،قلب دلتنگم، کتاب زیارت عاشورا،صدای غمگینم و تمام چیز‌هایی که برای رسیدن به آن حضرت نیاز داشتم را در کوله‌ی سفر قرار دادم و تا روز اربعین لحظه شماری می کردم و لحظه ای خود را در بین‌الحرمین تصور کردم، که ناگهان خیمه‌ای آتش گرفته در واقعه کربلا بیش نبودم و این لحظه‌ای از خیال بود. تا اینکه در واقع خود را میان هیئت جامانده‌ها دیدم.
اشک هایم سرازیر شد، شاید دچار آزموده صبر بر فراق ابا عبدالله شده ایم.
السلام علیک یا ابا عبدالله

#به_قلم_خودم
✍ سمیه‌ جنامی