محبان اهل بیت (ع)

عزاداری حضرت زهرا (س)

28 تیر 1403 توسط محبان اهل بیت (ع)

🔆عزادارى حضرت زهرا سلام الله علیها

فاضل برغانى در كتاب محزن از مرحوم حضرت علامه مقدس ‍ اردبيلى رضوان اللّه تعالى عليه نقل كرده كه علامه فرمود:

در خزينه يكى از پادشاهان كه علامه نخواسته اسم آن پادشاه را بگويد كتابى ديدم كه اين حديث را در آن كتاب با آب طلا نوشته بودند كه يحيى برمكى گفت با جابر بن عبداللّه انصارى براى زيارت آقا سيد الشهداء علیه السلام به كربلا رفتم ، شب نوزدهم ماه صفر بود كه به يك منزلى كربلا رسيديم و در آنجا فرود آمديم ، و منزل كرديم . هَمسرم خديجه در آن سفر همراهم بود، لهذا از براى او چادر و خيمه اى برپا نموديم و من با جابر در گوشه اى نشسته بودم و باهم گفتگوى فردا را كه وارد كربلا مى شويم و به زيارت آقا و مولاى خود حضرت سيدالشهداء علیه السلام فايز گرديم چه كنيم …در اين صحبت ها بوديم كه ناگهان صداى ناله و گريه همسرم را باصداى بلند شنيدم تا صداى او را شنيدم مضطربانه بسوى خيمه او دويدم خديجه را سر برهنه و بر سينه كوبان و موپريشان مثل آدمهائى كه مصيبتى به آنها وارد شده باشد ديدم، پريشان خاطرتر شدم سبب گريه را پرسيدم ؟

گفت يحيى بنشين تا برايت بگويم ، وقتى نشستم ، گفت: اى يحيى خواب بودم الا ن در عالم رؤ يا حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه عليها را ديدم كه لباس سياه پوشيده و موهايش پريشان بود و گريه و ناله كنان با چهار هزار حوريه وارد زمين كربلا شدند و چون چشم حضرت زهرا سلام اللّه عليها بر قبر فرزندش مظلوم كربلا افتاد خود را بربالاى قبر آن سرور انداخت و نوحه و گريه سرداد و از سوزدل مى فرمود: اى نور ديده مادر، اى فرزند برگزيده مادر، اى شهيد بى مادر، اى غريب بى مادر، اى لب تشنه مادر، فداى حلقوم بناحق بريده ات شوم ، بعد از من اين مردم بى وفا بر تو رحم نكردند و از جد بزرگوارت شرم ننمودند، اى فرزندم ترا با فرزندان و برادران و برادرزادگان و ياورانت لب تشنه مانند گوسفندان سر بريدند، اى عزيز گرامى بعد از تو فرزندان خوردسالت را كى غمخوارى نمود و خواهرانت را چه بر سر آمد، اى فرزند بدن بى سرت را در ميان خاك و خون چگونه ببينم.

اى يحيى آن مظلومه پس از گريه و زارى بسيارى پيش كسوت حوريان كه طيبه نام داشت احضار نمود، و فرمود اى طيبه برو سر قبر پدر بزرگوارم حضرت رسول اللّه صل الله علیه وآله و سلم و بگو كه فاطمه بر سر قبر فرزندش حسين آمده كه فردا روز اربعين تعذيه دارى و عزادارى كند و انتظار قدوم شما را مى كشند به حوريه ديگر فرمود:

برو نجف اشرف و پدر حسين آقا اميرالمؤمنين علیه السلام را خبردار كن، چون آن حوريه ها رفتند باز بى بى عالم فاطمه زهرا سلام اللّه عليها خود را بر سر قبر فرزندش حسين علیه السلام انداخت و شروع به گريه و نوحه كرد، كه در اين هنگام، ناگهان مرد محاسن سفيدى بسرعت تمام آمد و بعد از آن يك بزرگوار ديگر رسيد.

من از حوريه اى پرسيدم كه آنها چه كسانى هستند، حوريه گفت آنكه اول آمد آقا رسول اللّه صل الله علیه وآله و سلم است و آن ديگرى آقا اميرالمؤ منين على علیه السلام است و آن سبز پوش حضرت امام حسن علیه السلام مى باشد، سپس ديدم كه رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) تا پاره جگرش فاطمه زهرا سلام اللّه عليها را ديد كه خود را روى قبر فرزندش حسين علیه السلام انداخته وآنطور نوحه و زارى و بيقرارى ميكند، فرمود: اى فاطمه اينقدر گريه وزارى مكن زيرا كه ساكنان ملاء اعلى را به گريه و نوحه و خروش آوردى .

حضرت زهرا سلام اللّه عليها از شدت پريشانى خاطر ملتفت كلام پدر بزرگوار خود نشد، پس حضرت رسول اللّه (ص) متوجه فرزندش امام حسن علیه شد و فرمود اى فرزندم به مادرت بگو كه از سر قبر برادرت برخيزد و كمتر گريه كند، پس آن مظلوم و مهموم خدمت مادر آمد و فرمود: اى مادر منم فرزندت حسن كه جگرم را پاره پاره كردند و از گلويم بيرون آمد، اى مادر ديگر بس است از روى قبر برادرم سر بردار آن بى بى عالم سر از قبر برداشت و در حاليكه شيشه پر از آب در دست داشت. فرمود: اى فرزندم فداى جگر پاره پاره ات و حلقوم بناحق بريده برادرت شوم سپس آن شيشه را بدست امام حسن ع داد و فرمود: اى فرزندم اين شيشه را نگهدار كه آب چشم عزادران برادرت را در آن جمع كرده ام، در اين وقت ارواح پيغمبران و رسولان و مؤ منان گروه گروه باهودجها حاضرشدند و من از حوريه اى پرسيدم كه اينها چه كسانى هستند، آن حوريه گفت آنهائى كه جلو هستند ارواح پيغمبران و آنان كه پشت سر آنها هستند ارواح مؤ منين است و آنها كه در هودجها هستند ارواح زنان مؤ منه هستند كه بخاطر كمك و يارى بى بى عالم فاطمه زهرا سلام اللّه عليها در عزادارى فرزندش حسين(ع) آمده اند. سپس زنان از هودجها بيرون آمدند و در برابر بى بى زهرا سلام اللّه عليها ايستادند بر آن مظلومه سلام كردند و عزادارى و تعزيت گفتند و بر دور قبر آن مظلوم حلقه ماتم زدند و مشغول عزادارى شدند و من از خواب بيدار شدم.

📚دار السلام ، ص ۴۹۵.

منفور ترین چهره در کربلا

25 تیر 1403 توسط محبان اهل بیت (ع)

🔴حرملة بن کاهل اسدی ملعون،از قابل کربلا

👈👈 مشخصات فردی

نام کامل: حرملة بن کاهل اسدی

محل زندگی: کوفه

نسب: قبیله بنی اسد

به درک رفتن: در قیام مختار، کوفه

نحوه به درک رفتن: دست و پایش را قطع کردند. سپس او را در آتش سوزاندند.

نقش در واقعه کربلا: قاتل عبدالله بن حسین (علی اصغر علیه السلام) و عبدالله بن حسن علیه السلام

همکاری در شهادت عباس بن علی(علیه‌السلام ) و امام حسین علیه السلام.

👈👈 حامل سر حضرت عباس علیه السلام به کوفه

👈👈 از نقش‌های برجسته و

از تیراندازان سپاه عمر بن سعد لعنت الله علیهم

👈👈 او از چهره‌های منفور واقعه کربلا نزدشیعیان و از تیراندازان سپاه عمر بن سعد در روز عاشورا که سرانجام پس از قیام مختار و دستگیری، به دستور مختار، به وضع فجیعی کشته شد.

👈👈 زندگی:

حرمله از قبیله بنی اسد بود.

منابع تاریخی درباره تولد و زندگی او پیش از واقعه عاشورا چیزی بیان نکرده‌اند.

در برخی منابع نام او حرملة بن کاهن ثبت شده است. او درقیام مختار کشته شد.

👈👈 روز عاشورا:

حرمله، روز عاشورا از تیراندازان سپاه عمر بن سعد بود. او با تیری عبدالله بن حسین، طفل شیرخوار امام حسین(علیه‌السلام)را در دامان پدرش به شهادت رساند.

همچنین قاتل عبدالله بن حسن نیز معرفی شده و در شهادت عباس بن علی(علیه‌السلام) نیز نقش داشت

و تیری سه شعبه به چشمان مبارک حضرت زد و حامل سر ایشان به کوفه بود.

و تیری سه شعبه به قلب نازنین عزیز زهرا سلام الله عليها امام حسین علیه السلام پرتاب کرد.

👈👈 جایگاه نزد شیعیان:

حرمله در زیارت ناحیه لعن شده است.

به گفته منهال بن عمرو در سفری که به حج داشت و در مدینه با امام سجاد(علیه‌السلام) دیدار کرد.

آن حضرت ضمن پرسش از وقایع قیام مختار و کشتن قاتلان کربلا از وضع حرمله نیز پرسید، هنگامی که از زنده بودن حرمله باخبر شد، فرمودند:

«خداوندا، حرارت آتش و آهن را به او بچشان!

بِشر بن غالب اسدی نیز در دیداری که با امام سجاد(علیه‌السلام) داشته است.

از نفرین آن حضرت درباره حرمله یاد کرده است.

👈👈 چگونگی مرگ:

حرمله در قیام مختار، دستگیر شد.

به فرمان مختار بن ابوعبید ثقفی، دست و پای او را قطع کردند.

سپس او را در آتش سوزاندند.

منهال بن عمرو هنگامی که از سفر حج به کوفه برگشت و صحنه مرگ حرمله را از نزدیک مشاهده کرد، ماجرای ملاقاتش با امام سجاد (علیه‌السلام) و نفرین آن حضرت در حق حرمله را برای مختار تعریف کرد.

مختار، از این که دعای امام سجاد (علیه‌السلام) به دست او تحقق یافته است، سجده شکر به جای آورد.

📚منابع:

– طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۶۸؛

– ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۹۲.

– ابن نما، ذوب النضار، ص۱۲۱.

– بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۱

– مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۵، ج۹۸، ص۲۶۹.

– ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، ص۹۳

– بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۲۵۶.

– ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۹۲

– ابن طاوس، اقبال، ص۵۷۴

– اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۱۱۲

– طوسی، امالی، ص۲۳۸-۲۳۹

– دانشنامه امام حسین علیه السلام، ج۹، ص۲۳۶ به نقل از شجری، امالی، ج۱، ص۱۸۸؛ ابن نما، ذوب النضار، ص۱۲۱.

🌴 زیارت امام حسینـــــــــــ علیه السلام واجب است.

✅ اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِكَ اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ وَشايَعَتْ وَبايَعَتْ وَتابَعَتْ عَلى قَتْلِهِ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً