صبر علوی
صبر علوی
گاهی اوقات در طوفان سختیهای زندگی، غرق میشوم.
در این لحظهها بیشتر یاد شما میافتم، سالهاست که مسئولیت رهبری این ملت را با تمام سختیها بر دوش دارید و همواره در این راه پرفراز و نشیب دچار خستگی نشدید.
و با یادآوری وعدههای اللهی همچون کوه، استقامت و استواری از وجودت منعکس میشود.
این نماد به من همچین مژدهای میدهد که:« صبور باش، خدا با صابران است».
در وسط این صبر آرزویی نُهفته شده، که آن اشتیاق دیدار است.
صبر را با دعای هر شبم« خدایا لحظهی دیدار آقا را رزقم کن» ادامه میدهم تا برسد لحظهای که موقع دیدار بگویم « من همان جوانی که دلش با وجودت میتپد».
اللهمَّ احفظ قائدنا
#به_قلم_خودم
#محبان_اهل_بیت_ع
✍🏻سمیه جنامی
سلام بر اهل بیت
صبحمونروباسلامبهائمهشروعڪنیم؛
🌿| السلامعلیڪیارسولالله
🌿| السلامعلیڪیاامیـرالمؤمنین
🌿| السلامعلیڪیافاطمهالزهـرا
🌿| السلامعلیڪیاحسـنِبنعلے
🌿| السلامعلیڪیاحسـینِبنعلے
🌿| السلامعلیڪیاعلےبنالحسین
🌿| السلامعلیڪیامحمدبنعلے
🌿| السلامعلیڪیاجعـفربنمحمـد
🌿| السلامعلیڪیاموسےبنجعـفر
🌿| السلامعلیڪیاعلےبنموسیالرضاالمرتضے
🌿| السلامعلیڪیامحمدبنعلےِالجـواد
🌿| السلامعلیڪیاعلےبنمحمـدالهادی
🌿| السلامعلیڪیاحسنبنعلیِالعسـڪری
🌿| السلامعلیڪیابقیهالله،یاصـاحبالزمان
🌿| السلامعلیڪیازینبڪبری
🌿| السلامعلیڪیااباالفضلالعبـاس
🌿| السلامعلیڪیافاطمهالمعصومه
🌿|السلامعلیڪیاسیدتنارقیهبنتالحسین
‘’السلامعلیڪمورحمهاللهِوبرڪاته'’
قطعهی طلایی پازل
قطعهی طلایی پازل
دنیا شبیه یک پازل بزرگ است، که اجزای آن را هزاران قطعهی رنگارنگ تشکیل میدهد.
هر قطعه جای خاص خود را دارد و تا زمانی که در جای خود قرار نگیرد تصویر نهایی ناقص میماند.
در حقیقت این پازل عظیم بدون قطعهی طلایی، هرگز کامل نمیشود، که با وجودش به کل طرح معنا میدهد و بدون آن، تصویر مبهم میماند.آن قطعه، نامی جز (مهدیعج) ندارد.
ما تکهای از پازل هستیم که در انتظار قطعهی آخر منتظر نشستهایم، تا با آمدنش پازلِ ناتمامِ جهان کامل شود.
باید با چیدن درست قطعات زندگیمان کنار هم، قطعهی مهدوی را پیدا کنیم .
#به_قلم_خودم
#تولیدی
#محبان_اهل_بیت_ع
✍سمیهجنامی
عدل
پرندهی مرثیهخوان
جغد پرندهای بود که خانهاش در قصرها و باغهای پرشکوه بود.
شبها بر بام ایوانها مینشست و به آوازهای شاد، گوش میداد و از زَرقوبَرق قصرها لذّت میبرد، اما روزی بر او گذشت که در آن روز خورشید کربلا غروب کرد، آسمان خون گریه میکرد و همه کائنات در مأتم نشستند.
پس از دیدن آن واقعه که چگونه فرزندِ ولایت،
مظلوم و بیگناه بر خاک افتاده و خیمهها را آتش گرفته، از همان لحظه شبوروز برایش یکسان شد، دیگر هیچ وقت دلش در قصرها آرام نگرفت و نالههایش در عمق شب بود نه برای تنهایی بلکه برای غربت حقیقت بود.
از پرنده قصرها به مرثیهخوان اهلبیت در خرابهها تبدیل شد.
امام صادق(ع)می فرماید:«در طول روز این پرنده روزهدار و شب به هنگام افطار آنچه خداوند منّان روزی او کرده استفاده میکند سپس پیوسته بر مصائب حضرت حسین بن علی زمزمه نموده و نوحه سرائی می کند تا صبح طلوع کند».¹
برای تمام دلها که بدانند«پس از عاشورا جای آرامش در دنیا نیست»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱)کامل الزیارات، ص۹۹
#به_قلم_خودم
#محبان_اهل_بیت_ع
✍🏻سمیه جنامی